สัญญาเก็บรักษาความลับ

สัญญาเก็บรักษาความลับคืออะไร

สัญญาเก็บรักษาความลับ หรือสัญญาห้ามเปิดเผยข้อมูลความลับ (Non-Disclosure Agreement) คือ สัญญาระหว่างคู่สัญญา 2 ฝ่ายที่ตกลงกันให้คู่สัญญาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหรือทั้ง 2 ฝ่ายมีหน้าที่ต้องเก็บรักษาข้อมูลความลับและห้ามเปิดเผยข้อมูลความลับ (เช่น ข้อมูลสำคัญทางการค้า/ทางธุรกิจ รายชื่อและข้อมูลลูกค้า สูตรลับ กรรมวิธีการผลิตลับเฉพาะ)

เนื่องจากคู่สัญญาผู้รับข้อมูลอาจได้รับการเปิดเผยข้อมูลความลับที่สำคัญจากคู่สัญญาอีกฝ่ายหนึ่งจากการดำเนินการร่วมกันซึ่งจำเป็นต้องมีการเปิดเผยข้อมูลดังกล่าวให้แก่กัน (เช่น การเจรจาทางธุรกิจ การร่วมลงทุนธุรกิจ/กิจการกัน การตรวจสอบกิจการ การซื้อขายกิจการ การจ้างแรงงาน การรับจ้างให้บริการ หรือการให้คำปรึกษา) และหากข้อมูลนั้นถูกเปิดเผยออกไปอาจทำให้คู่สัญญาเจ้าของข้อมูลความลับนั้นได้รับความเสียหาย หรือเสียเปรียบทางธุรกิจได้ เช่น

• ข้อมูลสำคัญทางการค้า/ทางธุรกิจ
• รายชื่อและข้อมูลลูกค้า
• สูตรและกรรมวิธีการผลิตลับเฉพาะ
• สูตรอาหารและกรรมวิธีการในการปรุงอาหาร
• ผลงานการออกแบบทางวิศวกรรม
• ผลงานวิจัยนวัตกรรมใหม่
  
  

สัญญาเก็บรักษาความลับมีลักษณะใดบ้าง

สัญญาเก็บรักษาความลับ หรือสัญญาห้ามเปิดเผยข้อมูลความลับ อาจแบ่งได้ตามคู่สัญญาผู้มีหน้าที่ต้องเก็บรักษาความลับได้ 2 ลักษณะ ดังต่อไปนี้

• สัญญาเก็บรักษาความลับที่มีการเปิดเผยข้อมูลความลับเพียงฝ่ายเดียว เช่น คู่สัญญาฝ่ายหนึ่งได้รับการเปิดเผยข้อมูลความลับที่สำคัญจากคู่สัญญาอีกฝ่ายหนึ่งและมีหน้าที่ต้องรักษาความลับที่ได้รับมาจากคู่สัญญาอีกฝ่าย ในกรณีเช่นนี้ สัญญาเก็บรักษาความลับจะมีคู่สัญญาผู้มีหน้าที่ต้องเก็บรักษาความลับเพียงฝ่ายเดียว
• สัญญาเก็บรักษาความลับที่มีคู่สัญญาผู้มีหน้าที่ต้องรักษาความลับทั้ง 2 ฝ่าย เช่น คู่สัญญาทั้ง 2 ฝ่ายต่างก็ได้รับการเปิดเผยข้อมูลความลับที่สำคัญจากคู่สัญญาอีกฝ่ายหนึ่งและมีหน้าที่ต้องรักษาความลับที่ได้รับมาจากคู่สัญญาอีกฝ่าย ในกรณีเช่นนี้ สัญญาเก็บรักษาความลับจะมีคู่สัญญาผู้มีหน้าที่ต้องเก็บรักษาความลับ 2 ฝ่าย โดยคู่สัญญาทั้ง 2 ฝ่ายต่างก็มีสถานะเป็นทั้งผู้เปิดเผยข้อมูลและผู้รับข้อมูลในเวลาเดียวกัน

จำเป็นต้องทำสัญญาเก็บรักษาความลับ หรือไม่

ไม่จำเป็น กฎหมายไม่ได้กำหนดให้จำเป็นต้องทำสัญญาเก็บรักษาความลับระหว่างกัน

ในกรณีที่ผู้รับข้อมูลนำข้อมูลความลับของผู้เปิดเผยข้อมูลไปเปิดเผยต่อสาธารณะและก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้เปิดเผยข้อมูล/เจ้าของข้อมูลความลับ ผู้รับข้อมูลย่อมมีความรับผิดต่อผู้เปิดเผยข้อมูลตามกฎหมาย

อย่างไรก็ดี เพื่อความชัดเจนของคู่สัญญา (เช่น ขอบเขตของข้อมูลความลับที่ห้ามเปิดเผย หน้าที่ของผู้รับข้อมูลที่ต้องเก็บรักษาข้อมูลความลับนั้นไว้/ห้ามเปิดเผยข้อมูลความลับ) และเพื่อรักษาผลประโยชน์ของผู้เปิดเผยข้อมูล (เช่น การกำหนดค่าปรับ/ค่าเสียหายไว้ล่วงหน้าในกรณีที่ผู้รับข้อมูลปฏิบัติฝ่าฝืนหน้าที่การเก็บรักษาข้อมูลความลับ รวมถึงแนวทางการป้องกันและแก้ไข) คู่สัญญาจึงควรพิจารณาจัดทำสัญญาเก็บรักษาความลับเป็นลายลักษณ์อักษร และลงนามในสัญญาทั้ง 2 ฝ่าย

ต้องระบุข้อมูลสำคัญใดบ้างลงในสัญญาเก็บรักษาความลับ

คู่สัญญาควรระบุรายละเอียดและข้อความสำคัญในสัญญาเก็บรักษาความลับ ดังต่อไปนี้

• คู่สัญญา เช่น ชื่อ ที่อยู่ เพื่อการอ้างอิงที่ถูกต้อง
• ข้อมูลความลับ เช่น นิยาม ขอบเขตของข้อมูลความลับที่ห้ามเปิดเผยที่ชัดเจน
• ระยะเวลาการเก็บรักษาความลับ เช่น วันที่เริ่มต้นและสิ้นสุดหน้าที่การเก็บรักษาข้อมูลความลับ
• ความรับผิด/บทลงโทษ เช่น หน้าที่การชดเชยความเสียหาย ค่าปรับ/ค่าเสียหายล่วงหน้าในกรณีที่ผู้รับข้อมูลปฏิบัติฝ่าฝืนหน้าที่การเก็บรักษาข้อมูลความลับ
• อ้างอิงนิติกรรม/ธุรกรรมที่เป็นสาเหตุให้จำเป็นต้องมีการเปิดเผยข้อมูลความลับแก่กัน (ถ้ามี) แล้วแต่กรณี เช่น สัญญาซื้อขายกิจการ สัญญาโอนหุ้นบริษัท สัญญาจ้างแรงงาน สัญญาจ้างผลิตสินค้า สัญญาว่าจ้างผลิตสื่อ/ผลงาน สัญญาบริการ
• ข้อตกลงอื่นๆ เช่น มาตรการ/แนวทางการป้องกัน เฝ้าระวัง และแก้ไขกรณีการเปิดเผยข้อมูลความลับ การสงวนสิทธิ์ทางกฎหมาย

ไม่ควรระบุ/กำหนดข้อมูลลักษณะใดลงในสัญญาเก็บรักษาความลับ

คู่สัญญาไม่ควรรระบุ/กำหนดข้อตกลงเกี่ยวกับการเก็บรักษาข้อมูลความลับที่มีวัตถุประสงค์เป็นการพ้นวิสัย หรือมีวัตถุประสงค์ที่ขัดต่อกฎหมายซึ่งทำให้สัญญาเก็บรักษาความลับเป็นโมฆะและไม่สามารถใช้บังคับได้ เช่น

• สัญญาเก็บรักษาความลับที่กำหนดให้คู่สัญญาต้องปกปิดข้อมูลซึ่ง ณ ขณะทำสัญญา ข้อมูลดังกล่าวไม่เป็นความลับ (เช่น เป็นข้อมูลที่รู้กันของบุคคลทั่วไปและสามารถเข้าถึงได้โดยสาธารณะ)
• สัญญาเก็บรักษาความลับที่กำหนดให้คู่สัญญาต้องปกปิดข้อมูลหลักฐานในการกระทำความผิดของผู้กระทำความผิดในคดีอาญา

สัญญาเก็บรักษาความลับเกี่ยวข้องกับใครบ้าง

บุคคลที่เกี่ยวข้องกับการจัดทำสัญญาเก็บรักษาความลับ ได้แก่

• ผู้เปิดเผยข้อมูล (เช่น คู่สัญญาฝ่ายที่เปิดเผยข้อมูลความลับของตนให้แก่คู่สัญญาอีกฝ่ายหนึ่ง) ตัวแทนผู้มีอำนาจของผู้เปิดเผยข้อมูล (เช่น กรรมการ หุ้นส่วนผู้จัดการ) หรือตัวแทนที่ผู้เปิดเผยข้อมูลมอบหมายให้รับผิดชอบเกี่ยวกับการเข้าทำสัญญาเก็บรักษาความลับ (เช่น ผู้จัดการ/ผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร) ซึ่งเป็นผู้ลงนามในสัญญาเก็บรักษาความลับและผูกพันคู่สัญญาในฐานะผู้เปิดเผยข้อมูล/เจ้าของข้อมูล
• ผู้รับข้อมูล (เช่น คู่สัญญาฝ่ายที่ได้รับข้อมูลความลับจากคู่สัญญาอีกฝ่ายหนึ่งและมีหน้าที่ต้องเก็บรักษาข้อมูลความลับนั้นไว้/ห้ามเปิดเผยข้อมูลความลับนั้น) ตัวแทนผู้มีอำนาจของผู้รับข้อมูล (เช่น กรรมการ หุ้นส่วนผู้จัดการ) หรือตัวแทนที่ผู้รับข้อมูลมอบหมายให้รับผิดชอบเกี่ยวกับการเข้าทำสัญญาเก็บรักษาความลับ (เช่น ผู้จัดการ/ผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร) ซึ่งเป็นผู้ลงนามในสัญญาเก็บรักษาความลับและผูกพันคู่สัญญาในฐานะผู้รับข้อมูล

คู่สัญญาทั้ง 2 ฝ่ายอาจมีสถานะเป็นทั้งผู้เปิดเผยข้อมูลและผู้รับข้อมูลในเวลาเดียวกันก็ได้

ควรกำหนดระยะเวลาของสัญญาเก็บรักษาความลับ อย่างไร

คู่สัญญาย่อมสามารถกำหนดระยะเวลาของสัญญาเก็บรักษาความลับได้ตามที่คู่สัญญาเห็นสมควร (เช่น กำหนดระยะเวลาที่ผู้รับข้อมูลมีหน้าที่ต้องเก็บรักษาข้อมูลความลับนั้นไว้/ห้ามเปิดเผยข้อมูลความลับนั้น) โดยอาจพิจารณาจากปัจจัยต่างๆ เช่น

• ระดับความสำคัญของข้อมูลความลับ
• ระยะเวลาการดำเนินการร่วมกันระหว่างคู่สัญญาซึ่งจำเป็นต้องมีการเปิดเผยข้ข้อมูลความลับให้แก่กัน (เช่น การเจรจาทางธุรกิจ การร่วมลงทุนธุรกิจ/กิจการกัน การตรวจสอบกิจการ การซื้อขายกิจการ การจ้างแรงงาน การรับจ้างให้บริการ หรือการให้คำปรึกษา)

นอกจากนี้ ในกรณีที่ข้อมูลความลับนั้นถือเป็นความลับทางการค้า (Trade Secret) ผู้รับข้อมูลมีหน้าที่ต้องเก็บรักษาความลับนั้นไปตลอดจนกว่าความลับทางการค้านั้นจะไม่ถือเป็นความลับทางการค้าอีกต่อไป

จะต้องทำอย่างไรต่อหลังจากที่ลงนามในสัญญาเก็บรักษาความลับแล้ว

คู่สัญญาควรจัดทำสัญญาเก็บรักษาความลับเป็นลายลักษณ์อักษร และให้คู่สัญญาหรือตัวแทนผู้มีอำนาจของคู่สัญญา รวมถึงพยานด้วย (ถ้ามี) ลงนามในสัญญาฉบับดังกล่าวให้เรียบร้อย โดย คู่สัญญาอาจจัดทำคู่ฉบับของสัญญาเก็บรักษาความลับอย่างน้อย 2 ฉบับ เพื่อให้คู่สัญญาแต่ละฝ่ายเก็บไว้ใช้อ้างอิงเป็นหลักฐานได้ฝ่ายละอย่างน้อย 1 ฉบับ

คู่สัญญาแต่ละฝ่ายควรขอเอกสารแสดงตัวตนของคู่สัญญาอีกฝ่ายหนึ่งที่ลงนามรับรองสำเนาถูกต้องมาเก็บไว้ประกอบสัญญาฉบับที่ตนเองถือไว้ด้วย เช่น บัตรประจำตัวประชาชน หนังสือเดินทาง หนังสือรับรองและบัตรประจำตัวประชาชนของผู้มีอำนาจกระทำการแทนนิติบุคคล (กรณีนิติบุคคล) รวมถึง หนังสือมอบอำนาจ ในกรณีที่มีการมอบอำนาจ

คู่สัญญาอาจพิจารณาแนบเอกสารที่เกี่ยวข้องกับสัญญาเก็บรักษาความลับ (ถ้ามี) เช่น รายการ/รายละเอียดขอบเขตข้อมูลความลับ

จะต้องแนบหลักฐานหรือเอกสารประกอบสัญญาเก็บรักษาความลับด้วย หรือไม่

คู่สัญญาอาจพิจารณาแนบเอกสารที่เกี่ยวข้องกับสัญญาเก็บรักษาความลับ (ถ้ามี) เพื่อความชัดเจนและความเข้าใจที่ถูกต้องตรงกันระหว่างคู่สัญญา เช่น รายการ/รายละเอียดขอบเขตข้อมูลความลับ

สัญญาเก็บรักษาความลับจำเป็นจะต้องจดทะเบียนกับหน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้อง หรือไม่

คู่สัญญาไม่จำเป็นจะต้องดำเนินการจดทะเบียนกับหน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้องใดๆ ในการจัดทำสัญญาเก็บรักษาความลับ

สัญญาเก็บรักษาความลับจำเป็นจะต้องมีพยานลงนามด้วย หรือไม่

ไม่จำเป็น กฎหมายไม่ได้กำหนดให้สัญญาเก็บรักษาความลับจำเป็นจะต้องมีพยานลงนามด้วย

อย่างไรก็ดี คู่สัญญาอาจพิจารณาจัดให้มีพยานลงนามในสัญญาเก็บรักษาความลับตามที่เห็นสมควรด้วยก็ได้ ในกรณีเช่นนี้ พยานควรเป็นบุคคลผู้มีความสามารถในการทำนิติกรรมอย่างสมบูรณ์ (เช่น ผู้บรรลุนิติภาวะ อายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ ไม่เป็นบุคคลวิกลจริตหรือบุคคลซึ่งศาลสั่งให้เป็นผู้เสมือนไร้ความสามารถ ไม่เป็นผู้ทุพพลภาพ) และไม่ใช่บุคคลที่มีหน้าที่/ภาระผูกพันตามสัญญาเก็บรักษาความลับ (เช่น คู่สัญญา)

ทำไมต้องกำหนดขอบเขตของข้อมูลความลับให้ชัดเจน

การกำหนดขอบเขตของข้อมูลความลับให้ชัดเจนไว้ภายในสัญญาเก็บรักษาความลับย่อมเป็นประโยชน์แก่คู่สัญญาทั้ง 2 ฝ่าย เช่น

• คู่สัญญาที่มีหน้าที่ต้องเก็บรักษาข้อมูลความลับทราบถึงขอบเขต บทบาท และหน้าที่ของตนอย่างชัดเจนว่าข้อมูลใดบ้างที่ต้องห้ามเปิดเผยตามสัญญาเก็บรักษาความลับ
• ช่วยลดความเสี่ยงจากการเปิดเผย/เผยแพร่ข้อมูลความลับออกไปโดยไม่ตั้งใจของผู้รับข้อมูล และลดการเกิดความเสียหายต่อผู้เปิดเผยข้อมูล/เจ้าของข้อมูล
• ลดปัญหาและหน้าที่ในการพิสูจน์ว่าข้อมูลความลับใดบ้างอยู่ภายใต้บังคับของสัญญาเก็บรักษาความลับ

จำเป็นต้องทำสัญญาการห้ามประกอบอาชีพและ/หรือกิจการแข่งขันด้วย หรือไม่

เนื่องจากคู่สัญญาผู้รับข้อมูลอาจได้รับการเปิดเผยข้อมูลความลับที่สำคัญจากคู่สัญญาอีกฝ่ายหนึ่งซึ่งข้อมูลความลับดังกล่าวอาจสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในทางธุรกิจต่อไปได้และอาจทำให้คู่สัญญาผู้เปิดเผยข้อมูลเสียเปรียบในทางการค้าได้ (เช่น ข้อมูลสำคัญทางการค้า/ทางธุรกิจ รายชื่อและข้อมูลลูกค้า สูตรและกรรมวิธีการผลิตลับเฉพาะ สูตรอาหารและกรรมวิธีการในการปรุงอาหาร ผลงานการออกแบบทางวิศวกรรม ผลงานวิจัยนวัตกรรมใหม่) คู่สัญญาจึงอาจกำหนดข้อตกลงร่วมกันเกี่ยวกับการห้ามคู่สัญญาผู้รับข้อมูลประกอบกิจการแข่งขันไว้เป็นข้อตกลงภายในสัญญาเก็บรักษาความลับ หรืออาจจัดทำเป็นสัญญาการห้ามประกอบอาชีพและ/หรือกิจการแข่งขันแยกเป็นสัญญาอีกฉบับโดยเฉพาะก็ได้

ในกรณีที่คู่สัญญากำหนดข้อตกลงห้ามคู่สัญญาผู้รับข้อมูลประกอบกิจการแข่งขันไว้ คู่สัญญาผู้รับข้อมูลจะไม่สามารถไปประกอบกิจการหรือให้บริการในลักษณะเดียวกัน หรือคล้ายคลึงกับกิจการ/ธุรกิจของคู่สัญญาผู้เปิดเผยข้อมูลอันเป็นการแข่งขันกับกิจการ/ธุรกิจโดยตรง หรือเป็นผู้เกี่ยวข้องกับกิจการ/ธุรกิจดังกล่าว (เช่น ผู้ถือหุ้น หุ้นส่วน กรรมการ หุ้นส่วนผู้จัดการ ลูกจ้าง พนักงาน ที่ปรึกษา) ภายในระยะเวลาที่กำหนด

ข้อสำคัญ: การจำกัดการประกอบอาชีพและ/หรือประกอบกิจการที่มากเกินไปหรือไม่เหมาะสมกับพฤติการณ์อาจไม่สามารถบังคับใช้ได้ (เช่น ประเภทกิจการที่ห้าม พื้นที่ที่ห้าม ระยะเวลาการห้าม ค่าตอบแทนที่ได้รับ ความสามารถในการประกอบอาชีพ/กิจการอื่นๆ ของผู้ถูกห้าม) เนื่องจากขัดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม ผู้ใช้งานสามารถศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ คู่มือทางกฎหมาย: ข้อสัญญาหรือข้อตกลงการห้ามประกอบอาชีพและ/หรือกิจการ สามารถบังคับใช้ได้หรือไม่ อย่างไร ภายใต้กฎหมายไทย

กฎหมายใดบ้างที่เกี่ยวข้องกับสัญญาเก็บรักษาความลับ

กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการจัดทำสัญญาเก็บรักษาความลับมี ดังต่อไปนี้

• กฎหมายสัญญาทั่วไป ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
• พระราชบัญญัติความลับทางการค้า
• ความผิดฐานเปิดเผยความลับ ประมวลกฎหมายอาญา
• กฎหมายละเมิด ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

ความช่วยเหลือจากทนายความ

คุณสามารถเลือกที่จะปรึกษาทนายความได้ในกรณีที่คุณต้องการความช่วยเหลือ

ทนายความสามารถช่วยคุณได้โดยทำการตอบคำถามของคุณหรือให้ความช่วยเหลือในกระบวนการต่าง ๆ จะมีการเสนอตัวเลือกดังกล่าวไว้ให้คุณในตอนท้ายของเอกสาร

แก้ไขแบบฟอร์มได้อย่างไร

คุณกรอกแบบสอบถามสำหรับป้อนข้อมูลแล้วจะเห็นได้ว่าระบบของเราจะค่อย ๆ สร้างเอกสารขึ้นเองโดยอัตโนมัติตามคำตอบที่คุณกรอกเข้าไป

ในตอนสุดท้าย คุณจะได้รับเอกสารในรูปแบบ Word และ PDF คุณสามารถแก้ไขและนำเอกสารไปใช้อีกได้