Umowa o wzajemnym zachowaniu poufności

Co to jest umowa o wzajemnym zachowaniu poufności?

W umowie o wzajemnym zachowaniu poufności obydwie strony zobowiązują się do zachowania w tajemnicy informacji poufnych drugiej strony umowy, a tym samym do nieujawniania ich innym osobom lub przedsiębiorcom. Umowa ma na celu ochronę informacji poufnych obydwu stron umowy, pozyskanych w ramach wzajemnej współpracy. Zabezpiecza ona interesy przedsiębiorców w razie jakiejkolwiek umowy gospodarczej między kontrahentami oraz chroni przedsiębiorców m.in. przed utratą lub zmniejszeniem ilości klientów lub nieuczciwą grą konkurencji, która wykorzystawszy informacje poufne np. specyfikacje techniczne konkretnego produktu przedsiębiorcy, mogłaby je wykorzystać w swojej działalności i w ten sposób zaszkodzić przedsiębiorcy.

Umowę o wzajemnym zachowaniu poufności można zawrzeć już na etapie negocjacji, nawet jeśli nie jest pewne, czy umowa właściwa np. umowa inwestycyjna dojdzie do skutku lub współpraca przy rozwijaniu pomysłu lub technologii zostanie nawiązana. Już bowiem na tak wczesnym etapie druga strona uzyskuje od przedsiębiorcy wiedzę lub inne informacje poufne. W razie chęci strzeżenia informacji poufnych tylko jednej strony, zaleca się zawrzeć jednostronną umowę o zachowaniu poufności.

Jakie są rodzaje umowy o zachowaniu poufności?

Wyróżnia się następujące rodzaje umowy o zachowaniu poufności:

• umowa o zachowaniu poufności przez jedną stronę: oznacza, że tylko jedna strona umowy ma obowiązek zachowania w poufności informacji uzyskanych w trakcie współpracy;
• umowa o wzajemnym zachowaniu poufności (niniejsza umowa): oznacza, że obydwie strony muszą zachować w poufności informacje, jakie wzajemnie uzyskały w wyniku realizacji współpracy.

Czy spisanie umowy o wzajemnym zachowaniu poufności jest obowiązkowe?

Nie. Spisanie umowy o wzajemnym zachowaniu poufności nie jest obowiązkowe, ale spełnia funkcję prewencyjną - dzięki niej przedsiębiorca może zapobiec ryzyku ujawnienia jego działań wobec konkurencji.

Pisemna umowa potwierdza wzajemne zobowiązania stron i może być pomocna w razie potencjalnego sporu stron. Może również stanowić dowód przed sądem, w razie naruszenia interesów stron.

Co to są informacje poufne?

Informacje poufne to zbiór wszystkich danych, które stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, przedstawiają jakąś wartość gospodarczą, nie zostały publicznie ujawnione oraz przedsiębiorca podjął określone działania w celu zachowania ich poufności.

Przykłady: informacjami poufnymi mogą być informacje obejmujące tajemnice handlowe przedsiębiorców, a w szczególności informacje, dotyczące strategii marketingowej i korporacyjnej, planów rozwoju działalności, raportów sprzedaży, wyników przeprowadzanych badań, stosowanych metod i procedur, informacji technicznych oraz know-how, tajemnic handlowych, strategii biznesowych, planów marketingowych, kontaktów handlowych, baz danych, spisów kontrahentów oraz szczegółów umów z nimi zawartych, a także informacje na temat pracowników oraz współpracowników strony, budżetu, rachunkowości, sprawozdań handlowych, raportów wymaganych przepisami prawa i innych raportów finansowych, a także pozostałych spraw finansowych oraz innych informacji i dokumentów, oznaczonych klauzulą „poufne", „zastrzeżone", „tajne" lub inną klauzulą o podobnej treści itd.

Co nie jest dozwolone w umowie o wzajemnym zachowaniu poufności?

Umowa o wzajemnym zachowaniu poufności nie może być sprzeczna z prawem, z naturą stosunku prawnego lub z zasadami współżycia społecznego.

Informacja, która jest już znana publicznie nie może podlegać obowiązkowi zachowania poufności, gdyż skoro jest już powszechnie znana, nie można jej uznać za informację poufną.

Kto może sporządzić umowę o wzajemnym zachowaniu poufności?

Umowę o wzajemnym zachowaniu poufności zawiera się pomiędzy podmiotami, którzy wymienią się informacjami poufnymi w celu wykorzystania ich do wzajemnej współpracy. Zarówno pierwsza, jak i druga strona tej umowy może być każdym podmiotem zorganizowanym np. przedsiębiorcą indywidualnym, spółką handlową, stowarzyszeniem, fundacją, podmiotem publicznym itd.

Przykład: Umowa o zachowanie poufności jest szczególnie pomocna założycielom start-upów, którzy za jej pomocą mogą chronić szczegółowe informacje o usłudze lub produkcie planowanym czy oferowanym przez start-up np. w celu współpracy z instytucją badawczą, czy też współprodukowania przez dwie firmy określonych urządzeń, zgodnie ze specyfikacją techniczną.

Jaki jest czas trwania umowy o wzajemnym zachowaniu poufności?

Umowę o wzajemnym zachowaniu poufności można zawrzeć na:

• czas określony (wskazując w umowie datę jej zakończenia) - jeśli umowa nie stanowi inaczej, niemożliwe jest jej wcześniejsze wypowiedzenie, przed datą końcową, ustaloną w umowie;
• czas nieokreślony (bez limitu czasowego, do momentu jej wypowiedzenia) - możliwość jej wypowiedzenia w każdym czasie, chyba że treść umowy stanowi inaczej.

Aby chronić informacje poufne, warto ustalić dłuższy termin, niż termin obowiązywania samej współpracy między stronami.

Z reguły obowiązek poufności nie ma terminu ważności, a więc może obowiązywać tak długo, jak dana informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa. Z drugiej strony, brak terminu ważności oznacza zawarcie umowy na czas nieokreślony, którą można łatwo wypowiedzieć, w konsekwencji czego istnieje ryzyko, że ujawniona zostanie informacja poufna, szybciej niż strony tego chciały.

Obowiązek wzajemnego zachowania poufności wygaśnie automatycznie, niezależnie od końcowej daty umowy, w momencie, gdy informacja stanie się publicznie znana, na przykład wówczas, gdy zostanie publicznie ujawniona przez jakąkolwiek osobę lub przedsiębiorcę.

Co należy zrobić po sporządzeniu umowy o wzajemnym zachowaniu poufności?

Umowa o wzajemnym zachowaniu poufności powinna zostać podpisana (podpisem odręcznym albo elektronicznym), w 2 egzemplarzach. Każda ze stron uzyska po 1 egzemplarzu podpisanej umowy, który należy zachować w dokumentacji.

Zawarcie umowy o wzajemnym zachowaniu poufności może nastąpić już na etapie negocjacji, nawet jeśli nie jest pewne, czy właściwa umowa dojdzie do skutku np. umowa inwestycyjna, współpraca przy rozwijaniu pomysłu lub technologii itd. Może się to okazać pomocne, gdyż już na tak wczesnym etapie strony przekazują sobie wzajemną wiedzę, w tym informacje poufne.

Czy konieczne jest sporządzenie umowy o wzajemnym zachowaniu poufności przez notariusza?

Nie. Nie ma obowiązku sporządzenia umowy o wzajemnym zachowaniu poufności w konkretnej formie. Oznacza to, że forma aktu notarialnego nie jest wymagana dla ważności tej umowy.

Jakie koszty wiążą się z finalizacją umowy o wzajemnym zachowaniu poufności?

Brak kosztów finalizacji umowy o wzajemnym zachowaniu poufności. Nie wymaga się formy notarialnej - brak kosztów taksy notarialnej. Brak również opłat rejestracyjnych.

Jak można rozwiązać umowę o wzajemnym zachowaniu poufności?

Umowa o wzajemnym zachowaniu poufności może zostać rozwiązana:

• za wypowiedzeniem;
• na mocy porozumienia stron (czyli w ramach konsensusu);
• na drodze sądowej.

Co powinna zawierać umowa o wzajemnym zachowaniu poufności?

Umowa o wzajemnym zachowaniu poufności powinna zawierać co najmniej:

• dane osobowe stron;
• okoliczności zawarcia umowy (np. zawarcie umowy w ramach prowadzonych negocjacji inwestycyjnych, w ramach umowy o pracę itd.);
• postanowienie o zakazie ujawniania informacji poufnych;
• definicję pojęcia informacje poufne na potrzeby umowy;
• listę okoliczności wyjątkowych, w ramach których możliwe jest ujawnienie informacji poufnych;
• (fakultatywnie) kary pieniężne za ujawnienie informacji poufnych osobom nieuprawnionym;
• podpisy stron.

Jakie przepisy mają zastosowanie do umowy o wzajemnym zachowaniu poufności?

Do umowy o wzajemnym zachowaniu poufności zastosowanie mają zasady ogólne prawa zobowiązań, w tym zasada swobody umów, wynikająca z art. 353[1] Kodeksu Cywilnego.

Kodeks Cywilny przewiduje obowiązek zachowania poufności na etapie prowadzenia negocjacji gospodarczych, tj. art. 72[1] Kodeksu Cywilnego.

Wszelkie przekazanie, ujawnienie czy wykorzystanie informacji, stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, a przedsiębiorca dopuszczający się takiego czynu może zostać pociągnięty do odpowiedzialności cywilnej, o czym stanowi art. 11 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Jak edytować wzór?

Wypełnij formularz. Dokument jest redagowany na Twoich oczach w miarę podawania odpowiedzi.

Po zakończeniu, otrzymujesz go w formacie Word i PDF. Możesz go edytować i wykorzystać ponownie.