________, dnia: ________ r.
Sąd Rejonowy w: ________
Wydział Karny
Adres: ________
Oskarżyciel prywatny:
________
PESEL: ________
Adres: ________
Oskarżony:
________
PESEL: ________
Adres: ________
PRYWATNY AKT OSKARŻENIA
Działając na podstawie art. 59 w zw. z art. 487 i nast. oraz art. 332 i nast. ustawy Kodeks Postępowania Karnego (dalej: „KPK") oskarżam: ________, dalej: („sprawca"), zamieszkałej pod adresem: ________, legitymującej się numerem PESEL: ________, posługującej się numerem tel: ________ o to, że:
w dniu: ________ r., w: ________, wypłaciła z naszego wspólnego konta bankowego, prowadzonego w banku: ________, wszystkie nasze pieniądze, tj. ________ zł (________), bez zgody wnoszącego niniejszy akt oskarżenia, która to czynność doprowadziła do przywłaszczenia w/w kwoty i wzbogacenia się sprawcy cudzym kosztem,
tj. o czyn określony w art. 284 par. 1 i par. 4 ustawy Kodeks Karny (dalej: „KK").
Ponadto, działając na podstawie art. 618j ustawy KPK wnoszę o zasądzenie od oskarżonego należności, w związku z moim udziałem w postępowaniu, w tym zasądzenie zwrotu na moją rzecz opłaty sądowej za wniesienie aktu oskarżenia, w wysokości 300 zł.
Działając na podstawie art. 415 par. 1 KPK, wnoszę o orzeczenie obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody przez sprawcę przywłaszczenia pieniędzy.
UZASADNIENIE
Stan faktyczny:
W dniu: ________ r., w banku: ________ ustaliłem, że wszystkie pieniądze, jakie trzymaliśmy z żoną na wspólnym koncie bankowym, tj. kwota: ________ zł (________), zostały z niego wypłacone, przez moją żonę, bez mojej wiedzy ani zgody, doprowadzając jednocześnie do wzbogacenia się, moim kosztem. Próba wyjaśnienia tej sytuacji z żoną nie przyniosły zadowalających rezultatów.
Pieniądze te pochodzą ze wspólnych oszczędności. W banku powiedziano mi, że nic nie mogę zrobić, z utratą wspólnych pieniędzy, gdyż żona, tak samo jak ja, jest w pełni uprawniona do pieniędzy, a więc wypłata przez nią wszystkich zgromadzonych, na koncie, oszczędności była zgodna z prawem.
Dowody:
1/ wydruk z konta bankowego;
2/ przesłuchanie oskarżyciela prywatnego.
Nie zgadzam się jednak z wypowiedzią pracownika banku i utratą pieniędzy, zgromadzonych na wspólnym rachunku bankowym, bez mojej zgody, co doprowadziło jednocześnie do wzbogacenia się moim kosztem. Uważam że takie działanie żony jest przestępstwem przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej, który to czyn został popełniony na szkodę osoby najbliższej, a więc męża sprawcy. Nadmienię równocześnie, że pozostajemy z żoną w poważnym sporze.
Stan prawny:
Z domniemania prawnego, sformułowanego w art. 31 § 1 ustawy Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (dalej: „KRiO") wynika, iż pieniądze wypłacone ze wspólnego konta bankowego, przez sprawcę, zostały nabyte w trakcie trwania małżeństwa i w konsekwencji stanowiły współwłasność majątkową małżeńską.
Problem możliwości postawienia jednemu z małżonków zarzutu popełnienia przestępstwa przywłaszczenia lub kradzieży, w stosunku do mienia, stanowiącego wspólność majątkową był dotychczas rozstrzygany w orzecznictwie Sądu Najwyższego i w piśmiennictwie prawnokarnym jednolicie (R. A. Stefański: Odpowiedzialność karna za zabór mienia stanowiącego wspólność majątkową, Prok. i Pr. 1995, nr 10 oraz powołane tam orzecznictwo i literatura). Wskazywano na to, że mienie stanowiące wspólną własność małżonków, nie jest, w pełni mieniem własnym jednego z małżonków. Jest ono częściowo, dla każdego z małżonków, mieniem cudzym. Jest to kluczowy element poglądu, że możliwe jest popełnienie przestępstwa przywłaszczenia lub kradzieży przez jednego z małżonków, w stosunku do mienia, stanowiącego wspólność majątkową, jako że w opisie ustawowym przywłaszczenia, ustawodawca używa przymiotnika „cudze" (art. 284 § 1 KK: "cudzą rzecz ruchomą lub prawa majątkowe"). Cudzą zaś, jest rzecz lub prawo majątkowe, które przysługuje innej osobie, niż sprawca, ale także, kiedy rzecz ta lub prawo przysługuje sprawcy, łącznie z innymi osobami, tak jak w przypadku małżonków. Każde z nich ma jednak prawo do władania składnikami tego majątku.
W sytuacji zaboru rzeczy, stanowiącej przedmiot współwłasności, czy wchodzącej w skład wspólności majątkowej (np. małżeńskiej), możliwe jest zakwalifikowanie czynu jako przywłaszczenie. W tym zakresie w pełni zachowuje aktualność następujący pogląd Sądu Najwyższego:
„małżonek, który mieniem wchodzącym w skład majątku wspólnego obojga małżonków rozporządza, jak własnym, czyniąc to wbrew wyraźnej woli drugiego małżonka, odpowiada za kradzież lub przywłaszczenie, w zależności 25 222888222888 528585285 8255882" (2282522882282 5555 85282282222 2 28 2555285 2828 5., II 58 8/57, 85822 2822 5. 85 5, 8. 52-55).
822288 52282 22525522 882 82 885522882 22252285222222, 25852528 25552822, 222288 258 88555 285 8255885 - 252288582822282. 8822888882 8552288 522822 25855222, 822 252288582822222, 252288555 8 222 8225525 222 58522288, 252288525258225 8255882 (522222552 52 5252285 5552222, 25522 55882). 822288 25822222 „82258" 22 882282222 2525225 22522 22822 82855282 252522282 282 22 22, 582 8 552585 28228222 2552555 25222258228 222 82855282 252522282 25 8822822 828, 8282 22 22, 582 82855282 222, 252225222822 8 2282882, 282 8258 882 8 25228282888 25225282222 22528585 2525225 882282222, 22 88282 25852852822 25258822858 22528225 252282228285 252288582822285, 252288582825258 28 82855282 25822282822 882282222 2525222822.
W przypadku istnienia współwłasności danej rzeczy lub innego prawa, sam fakt rozporządzenia wspólną rzeczą nie jest jednoznaczną okolicznością, świadczącą o zamiarze przywłaszczenia. Sam fakt bowiem rozporządzenia tą rzeczą może być tylko potwierdzeniem, że dany współwłaściciel przekroczył swoje uprawnienia. Dla oceny, że w tym przypadku doszło do przywłaszczenia rzeczy wspólnej, nie jest więc wystarczające samo ustalenie, iż współwłaściciel daną rzeczą rozporządził samowolnie. Konieczne jest również ustalenie, iż dokonana czynność doprowadziła do wzbogacenia sprawcy, kosztem innych współwłaścicieli (wyrok SN z 24.11.1998 r., III KKN 154/97, Prok. i Pr. 1999, Nr 5, poz. 5, za: Komentarz do Kodeksu Karnego pod red. prof. dr hab. Ryszard Stefański, wyd. 26, 2021 r.).
Wniosek o ściganie i ukaranie sprawcy przywłaszczenia:
W moim przypadku, żona przywłaszczyła w taki sposób wszystkie nasze oszczędności, a więc kwotę: ________ zł (________), w celu wzbogacenia się moim kosztem oraz po to, aby pieniądze te, nie stały się przedmiotem podziału majątku wspólnego. Przywłaszczyła oszczędności, które należały do małżeńskiej wspólnoty majątkowej, bez mojej zgody. Ponadto, moje prośby o zwrot przywłaszczonych pieniędzy w trybie pozasądowym nie odniosły rezultatu.
Wobec powyższego wnoszę o ściganie i ukaranie sprawcy czynu przywłaszczenia i zwrot zabranych bezprawnie, na moją szkodę, pieniędzy, jak również nawiązkę oraz odszkodowanie.
______________________
(odręczny podpis oskarżyciela)
Załączniki:
1/ dowód wpłacenia 300 zł, na konto bankowe sądu, w ramach opłaty za wniesienie aktu oskarżenia;
2/ dwa odpisy aktu oskarżenia;
3/ wyciąg z konta bankowego.
________, dnia: ________ r.
Sąd Rejonowy w: ________
Wydział Karny
Adres: ________
Oskarżyciel prywatny:
________
PESEL: ________
Adres: ________
Oskarżony:
________
PESEL: ________
Adres: ________
PRYWATNY AKT OSKARŻENIA
Działając na podstawie art. 59 w zw. z art. 487 i nast. oraz art. 332 i nast. ustawy Kodeks Postępowania Karnego (dalej: „KPK") oskarżam: ________, dalej: („sprawca"), zamieszkałej pod adresem: ________, legitymującej się numerem PESEL: ________, posługującej się numerem tel: ________ o to, że:
w dniu: ________ r., w: ________, wypłaciła z naszego wspólnego konta bankowego, prowadzonego w banku: ________, wszystkie nasze pieniądze, tj. ________ zł (________), bez zgody wnoszącego niniejszy akt oskarżenia, która to czynność doprowadziła do przywłaszczenia w/w kwoty i wzbogacenia się sprawcy cudzym kosztem,
tj. o czyn określony w art. 284 par. 1 i par. 4 ustawy Kodeks Karny (dalej: „KK").
Ponadto, działając na podstawie art. 618j ustawy KPK wnoszę o zasądzenie od oskarżonego należności, w związku z moim udziałem w postępowaniu, w tym zasądzenie zwrotu na moją rzecz opłaty sądowej za wniesienie aktu oskarżenia, w wysokości 300 zł.
Działając na podstawie art. 415 par. 1 KPK, wnoszę o orzeczenie obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody przez sprawcę przywłaszczenia pieniędzy.
UZASADNIENIE
Stan faktyczny:
W dniu: ________ r., w banku: ________ ustaliłem, że wszystkie pieniądze, jakie trzymaliśmy z żoną na wspólnym koncie bankowym, tj. kwota: ________ zł (________), zostały z niego wypłacone, przez moją żonę, bez mojej wiedzy ani zgody, doprowadzając jednocześnie do wzbogacenia się, moim kosztem. Próba wyjaśnienia tej sytuacji z żoną nie przyniosły zadowalających rezultatów.
Pieniądze te pochodzą ze wspólnych oszczędności. W banku powiedziano mi, że nic nie mogę zrobić, z utratą wspólnych pieniędzy, gdyż żona, tak samo jak ja, jest w pełni uprawniona do pieniędzy, a więc wypłata przez nią wszystkich zgromadzonych, na koncie, oszczędności była zgodna z prawem.
Dowody:
1/ wydruk z konta bankowego;
2/ przesłuchanie oskarżyciela prywatnego.
Nie zgadzam się jednak z wypowiedzią pracownika banku i utratą pieniędzy, zgromadzonych na wspólnym rachunku bankowym, bez mojej zgody, co doprowadziło jednocześnie do wzbogacenia się moim kosztem. Uważam że takie działanie żony jest przestępstwem przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej, który to czyn został popełniony na szkodę osoby najbliższej, a więc męża sprawcy. Nadmienię równocześnie, że pozostajemy z żoną w poważnym sporze.
Stan prawny:
Z domniemania prawnego, sformułowanego w art. 31 § 1 ustawy Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (dalej: „KRiO") wynika, iż pieniądze wypłacone ze wspólnego konta bankowego, przez sprawcę, zostały nabyte w trakcie trwania małżeństwa i w konsekwencji stanowiły współwłasność majątkową małżeńską.
Problem możliwości postawienia jednemu z małżonków zarzutu popełnienia przestępstwa przywłaszczenia lub kradzieży, w stosunku do mienia, stanowiącego wspólność majątkową był dotychczas rozstrzygany w orzecznictwie Sądu Najwyższego i w piśmiennictwie prawnokarnym jednolicie (R. A. Stefański: Odpowiedzialność karna za zabór mienia stanowiącego wspólność majątkową, Prok. i Pr. 1995, nr 10 oraz powołane tam orzecznictwo i literatura). Wskazywano na to, że mienie stanowiące wspólną własność małżonków, nie jest, w pełni mieniem własnym jednego z małżonków. Jest ono częściowo, dla każdego z małżonków, mieniem cudzym. Jest to kluczowy element poglądu, że możliwe jest popełnienie przestępstwa przywłaszczenia lub kradzieży przez jednego z małżonków, w stosunku do mienia, stanowiącego wspólność majątkową, jako że w opisie ustawowym przywłaszczenia, ustawodawca używa przymiotnika „cudze" (art. 284 § 1 KK: "cudzą rzecz ruchomą lub prawa majątkowe"). Cudzą zaś, jest rzecz lub prawo majątkowe, które przysługuje innej osobie, niż sprawca, ale także, kiedy rzecz ta lub prawo przysługuje sprawcy, łącznie z innymi osobami, tak jak w przypadku małżonków. Każde z nich ma jednak prawo do władania składnikami tego majątku.
W sytuacji zaboru rzeczy, stanowiącej przedmiot współwłasności, czy wchodzącej w skład wspólności majątkowej (np. małżeńskiej), możliwe jest zakwalifikowanie czynu jako przywłaszczenie. W tym zakresie w pełni zachowuje aktualność następujący pogląd Sądu Najwyższego:
„małżonek, który mieniem wchodzącym w skład majątku wspólnego obojga małżonków rozporządza, jak własnym, czyniąc to wbrew wyraźnej woli drugiego małżonka, odpowiada za kradzież lub przywłaszczenie, w zależności 25 222888222888 528585285 8255882" (2282522882282 5555 85282282222 2 28 2555285 2828 5., II 58 8/57, 85822 2822 5. 85 5, 8. 52-55).
822288 52282 22525522 882 82 885522882 22252285222222, 25852528 25552822, 222288 258 88555 285 8255885 - 252288582822282. 8822888882 8552288 522822 25855222, 822 252288582822222, 252288555 8 222 8225525 222 58522288, 252288525258225 8255882 (522222552 52 5252285 5552222, 25522 55882). 822288 25822222 „82258" 22 882282222 2525225 22522 22822 82855282 252522282 282 22 22, 582 8 552585 28228222 2552555 25222258228 222 82855282 252522282 25 8822822 828, 8282 22 22, 582 82855282 222, 252225222822 8 2282882, 282 8258 882 8 25228282888 25225282222 22528585 2525225 882282222, 22 88282 25852852822 25258822858 22528225 252282228285 252288582822285, 252288582825258 28 82855282 25822282822 882282222 2525222822.
W przypadku istnienia współwłasności danej rzeczy lub innego prawa, sam fakt rozporządzenia wspólną rzeczą nie jest jednoznaczną okolicznością, świadczącą o zamiarze przywłaszczenia. Sam fakt bowiem rozporządzenia tą rzeczą może być tylko potwierdzeniem, że dany współwłaściciel przekroczył swoje uprawnienia. Dla oceny, że w tym przypadku doszło do przywłaszczenia rzeczy wspólnej, nie jest więc wystarczające samo ustalenie, iż współwłaściciel daną rzeczą rozporządził samowolnie. Konieczne jest również ustalenie, iż dokonana czynność doprowadziła do wzbogacenia sprawcy, kosztem innych współwłaścicieli (wyrok SN z 24.11.1998 r., III KKN 154/97, Prok. i Pr. 1999, Nr 5, poz. 5, za: Komentarz do Kodeksu Karnego pod red. prof. dr hab. Ryszard Stefański, wyd. 26, 2021 r.).
Wniosek o ściganie i ukaranie sprawcy przywłaszczenia:
W moim przypadku, żona przywłaszczyła w taki sposób wszystkie nasze oszczędności, a więc kwotę: ________ zł (________), w celu wzbogacenia się moim kosztem oraz po to, aby pieniądze te, nie stały się przedmiotem podziału majątku wspólnego. Przywłaszczyła oszczędności, które należały do małżeńskiej wspólnoty majątkowej, bez mojej zgody. Ponadto, moje prośby o zwrot przywłaszczonych pieniędzy w trybie pozasądowym nie odniosły rezultatu.
Wobec powyższego wnoszę o ściganie i ukaranie sprawcy czynu przywłaszczenia i zwrot zabranych bezprawnie, na moją szkodę, pieniędzy, jak również nawiązkę oraz odszkodowanie.
______________________
(odręczny podpis oskarżyciela)
Załączniki:
1/ dowód wpłacenia 300 zł, na konto bankowe sądu, w ramach opłaty za wniesienie aktu oskarżenia;
2/ dwa odpisy aktu oskarżenia;
3/ wyciąg z konta bankowego.
Odpowiedz na pytanie, następnie kliknij: "Dalej".
Dokument redagowany jest zgodnie z udzielanymi odpowiedziami: artykuły są dodawane lub usuwane, paragrafy ulegają modyfikacji zmieniają się użyte słowa…
Po zakończeniu natychmiast otrzymasz dokument w formacie Word i PDF. Będziesz mieć wówczas możliwość otwarcia dokumentu Word i jego edycji, by móc go użyć ponownie w dowolny sposób.
